-
苗裔忽生崖石裂,不同松檜拂云長(zhǎng)。
蒼蒼無一閑枝葉,子落叢林也有香。
-
機(jī)輪轉(zhuǎn)處水潺潺,機(jī)若停時(shí)水自閑。
末上一遭知落處,十分春色滿人間。
-
老盧曾見老黃梅,一首長(zhǎng)廊落韻詩(shī)。
既是同坑無異土,家私莫與路人知。
-
泥牛斗入海門關(guān),直到如今萬象閑。
百鳥不來春自老,柴門依舊向東山。
-
大慈悲種小斑斑,軟血功能也是閑。
首尾直兮眸子正,不知走卻屋頭山。
-
起家難似破家難,蕩盡田園出故關(guān)。
佛祖二千年冷債,不消咳嗽一進(jìn)還。
-
天寬地大一圓鑒,明暗色空四無限。
道人受用未生前,白云祖師頂門眼。
-
南有天臺(tái)北五臺(tái),分明記取莫疑猜。
話頭打失不知處,乞我三文買草鞋。
-
世間幾見劫灰飛,老屋依前對(duì)落暉。
四大部洲都遍歷,到頭還向此中歸。
-
三腳驢子弄蹄行,金毛師子大哮吼。
五峰峭峻摩蒼穹,千古萬古楊家愧。
-
二由一有一莫守,面首面南看北斗。
勘破末山不露頂,玄機(jī)無著高叉手。
-
東山之源,東磵之淵。
截流之機(jī),驗(yàn)人之眼。
揚(yáng)清激濁,地覆天翻。
六代祖師,豎毛呵手。
三生大像,頓足擎拳。
彼又何須指南,吳越令行,而后有傳。
-
呼喚不曾離左右,大都相見一番難。
攢眉切齒歸來日,痛罵國(guó)師南北山。
-
干戈場(chǎng)是太平基,休把英雄較是非。
試問長(zhǎng)空風(fēng)與月,周秦漢魏不曾知。
-
上門上戶拚窮命,不覺全身墮險(xiǎn)崖。
盡十方空俱殞滅,玲瓏八面露死骸。
-
有傳有受恩成怨,無受無傳怨似恩。
船到岸頭恩怨絕,遍天遍地一兒孫。
-
藥知性亦病知源,誰管尸靈骨已寒。
痛下一針雙眼活,耆婆應(yīng)未得其傳。
-
道高德高名愈高,問佛法而吹布毛。
不是尋棠閑啐啄,飛出鳳兒寬鵲巢。
-
惡語(yǔ)重重放出門,只圖一個(gè)不知恩。
二千年事難遮覆,動(dòng)便隨人腳后跟。
-
得心應(yīng)手乖毫發(fā),心手俱亡處處通。
摘一莖髭彈一鑷,有相同有不相同。
-
病病相尋早是遲,鎖空龕子做多時(shí)。
北邙山下明朝約,火后誰收眼底眉。
-
潮聲忽轉(zhuǎn)石頭城,大舍峰高側(cè)耳聽。
五百個(gè)僧都不會(huì),教他一一侍巾瓶。
-
茫茫夢(mèng)里去游南,五十三參發(fā)指端。
大士臂長(zhǎng)衫袖短,善財(cái)腳瘦草鞋寬。
-
云遮劍閣三千里,水隔瞿塘十二峰。
拌擻屎腸都說了,莫教錯(cuò)過甕為鐘。
-
目前來往競(jìng)紛紛,那個(gè)師僧有腦門。
坐熱鐵床吞熱鐵,石頭南岳下兒孫。
-
針鋒不露重重補(bǔ),線腳通時(shí)密參。
放下無針無劄處,凍云垂地一肩擔(dān)。
-
漱石穿崖落落,隨流截流自瞞。
窮到不知源處,風(fēng)枝雨葉蕭然。
-
契此老翁無記性,都忘生月與生辰。
春風(fēng)桃李能多事,特地年年說向人。
-
一度寒來不可禁,森羅萬象盡平沉。
個(gè)般門戶誰能入,著腳分明三尺深。
-
垂頤寒涕滿頭霜,黃獨(dú)煨來別有香。
三詔入云三不起,兒孫各自立封疆。
-
爐無獸炭坐無氈,三個(gè)柴頭只自然。
家愧莫教輕放出,定應(yīng)炙地與熏天。
-
重疊春風(fēng)面,高低雪滿頭。
渠無生老相,孤峻罕人游。
-
無常迅速入門款,撒手懸崖末后機(jī)。
一款一機(jī)處欺屈,溪邊有個(gè)石烏龜。
-
三十年不少鹽{上將下酉},一鏃群狐中的時(shí)。
大地山河諸草木,至今盡發(fā)箭鋒機(jī)。
-
試問先生蘊(yùn)底術(shù),卦盤掇轉(zhuǎn)呵呵笑。
毗婆尸佛早留心,直至如今不得妙。
-
石壁攙空起,銀河一派懸。
貪觀無斷續(xù),來去不知原。
-
六處虛明不假修,七穿八穴有來由。
霜風(fēng)霰雪縱橫入,不是愁人也著愁。
-
桂輪孤朗碧天寬,簾卷清光入座寒。
底事明明人不薦,又移花影上欄干。
-
一漚大覺海中興,十趣波濤不暫停。
返本還源空覺海,滿堂風(fēng)月雨初晴。
-
九十七大人之相,百千億微塵數(shù)身。
兜率長(zhǎng)汀人不識(shí),拌擻精神一欠伸。
-
龍章鳳質(zhì)出王宮,肘露衣穿下雪峰。
智原必空諸有界,不知諸有幾時(shí)空。
-
皮膚脫盡黑粼皴,猶有當(dāng)時(shí)刀斧痕。
待入門來重點(diǎn)化,教伊隨處袞煙塵。
-
鬻薪無價(jià)嶺南歸,尚有兒孫在翠微。
執(zhí)樹縛苑門戶別,離離荊棘惹人衣。
-
采樵沿嶺,提水傍溪?dú)w。
個(gè)般無山豁,七佛不曾師。
-
記得黃梅與我時(shí),忽然天氣報(bào)君知。
逆行順化無交涉,撒手毗盧頂上歸。
-
離了峨嵋別五臺(tái),倒騎白額下天臺(tái)。
松間石上夢(mèng)中夢(mèng),喚得閭丘太守回。
-
半千尊者眼如眉,一一從頭為點(diǎn)開。
踏斷石橋成兩段,方知親過一回來。
-
枝頭葉底不能藏,獨(dú)脫無依未廝當(dāng)。
一擊渾身如粉碎,不堪收拾始馨香。